23:59
2025
instalacja wideo, 12 kanałowe wideo w pętli, konstrukcja stalowa
Galeria Entropia – Wrocław
Wybuch bomby może funkcjonować jako metafora symbolizująca nieoczekiwane i dramatyczne zmiany w życiu, zachodzące zarówno na poziomie jednostkowego człowieka (skala mikro), jak i całego społeczeństwa (skala makro). Takie wydarzenie doprowadza do ruiny cały dotychczasowy porządek rzeczy, niszcząc przestarzałe struktury i zmuszając do zbudowania wszystkiego od nowa – co może doprowadzić do chaosu lub nowej ery stabilności i prosperity.
Materiał z tzw. „drugiej ręki” stał się dla mnie tworzywem do budowania nowych wartości stających się opowieścią o paradoksie czasu. Punktem wyjścia podczas pracy nad instalacją było stworzenie w technice found footage zasobu sekund od 01:00 do 00:00, które tworzą chronologiczną minutę. Jako baza posłużyły mi popularne filmy akcji a dokładniej sceny z odliczaniem do wybuchu bomb. W dalszej pracy nad instalacją zacząłem tworzyć sytuację wielowymiarową, która prowadzi do zaprzeczenia logice czasu, bowiem zwielokrotnienie ekranów tworzy organizm „bombardujący czasem”, stając się labiryntem, jednocześnie w czasie i poza nim. Różnej wielkości ekrany telewizyjne zainstalowałem na rusztowaniach, uprzestrzenniając obraz.
Wideo-instalacja wprowadza widzów w paradoks czasu, porusza motywy cykliczności, linearności oraz jego umowności. Bowiem w płynnej nowoczesności paranoidalny charakter czasu i jego niestabilne postrzeganie staje się kolejnym źródłem egzystencjalnych rozterek. Istotnym elementem mojej pracy jest sposób postrzegania czasu jako narzędzia opresji i socjologicznej kontroli, metod szczególnie wykorzystywanych w ustroju kapitalistycznym.
2025
instalacja wideo, 12 kanałowe wideo w pętli, konstrukcja stalowa
Galeria Entropia – Wrocław
Wybuch bomby może funkcjonować jako metafora symbolizująca nieoczekiwane i dramatyczne zmiany w życiu, zachodzące zarówno na poziomie jednostkowego człowieka (skala mikro), jak i całego społeczeństwa (skala makro). Takie wydarzenie doprowadza do ruiny cały dotychczasowy porządek rzeczy, niszcząc przestarzałe struktury i zmuszając do zbudowania wszystkiego od nowa – co może doprowadzić do chaosu lub nowej ery stabilności i prosperity.
Materiał z tzw. „drugiej ręki” stał się dla mnie tworzywem do budowania nowych wartości stających się opowieścią o paradoksie czasu. Punktem wyjścia podczas pracy nad instalacją było stworzenie w technice found footage zasobu sekund od 01:00 do 00:00, które tworzą chronologiczną minutę. Jako baza posłużyły mi popularne filmy akcji a dokładniej sceny z odliczaniem do wybuchu bomb. W dalszej pracy nad instalacją zacząłem tworzyć sytuację wielowymiarową, która prowadzi do zaprzeczenia logice czasu, bowiem zwielokrotnienie ekranów tworzy organizm „bombardujący czasem”, stając się labiryntem, jednocześnie w czasie i poza nim. Różnej wielkości ekrany telewizyjne zainstalowałem na rusztowaniach, uprzestrzenniając obraz.
Wideo-instalacja wprowadza widzów w paradoks czasu, porusza motywy cykliczności, linearności oraz jego umowności. Bowiem w płynnej nowoczesności paranoidalny charakter czasu i jego niestabilne postrzeganie staje się kolejnym źródłem egzystencjalnych rozterek. Istotnym elementem mojej pracy jest sposób postrzegania czasu jako narzędzia opresji i socjologicznej kontroli, metod szczególnie wykorzystywanych w ustroju kapitalistycznym.
- 23:59
2025
video installation, 12-channel video loop, steel structure
Entropia Gallery – Wrocław
The explosion of a bomb can function as a metaphor symbolizing unexpected and dramatic changes in life, occurring both on the individual (micro) level and the societal (macro) scale. Such an event brings the existing order to ruin, destroying outdated structures and forcing everything to be rebuilt from scratch – which may lead to chaos or to a new era of stability and prosperity.
Second-hand material became, for me, a medium for constructing new values – becoming a narrative about the paradox of time. The starting point for the installation was to create, using found footage techniques, a resource of seconds from 01:00 to 00:00, forming a chronological minute. As source material, I used popular action films, specifically scenes with countdowns to bomb explosions. As I continued working on the installation, I began constructing a multidimensional situation that defies the logic of time. The multiplication of screens creates an organism that “bombardswith time,” becoming a labyrinth that exists both within and outside of time. TV screens of various sizes were installed on scaffolding, giving the image a spatial dimension.
The video installation immerses viewers in the paradox of time, exploring themes of cyclicality, linearity, and the conventional nature of time itself. In the fluid modern era, the paranoid character of time and its unstable perception has become yet another source of existential anxiety. A crucial element of my work is the notion of time as a tool of oppression and sociological control – methods particularly employed within the capitalist system.
f/p: Adrian Janisio